Evaluation of attention deficit, hyperactivity, and impulsivity symptoms in patients with type 2 diabetes mellitus

INTRODUCTION: Type 2 Diabetes Mellitus (DM) is a chronic metabolic disease and a global health problem. Inadequate glycemic control and diabetes self-management can cause many secondary diseases. There are few studies on the association between attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) and type 2 DM. Our study compares adult and childhood ADHD symptoms and signs and impulsivity in type 2 DM patients and healthy controls.
METHODS: In this case-control study, data were collected voluntarily. The study was carried out with a total of 200 participants, including 100 people in both the Type 2 diabetes group and the healthy control group. The Barratt Impulsivity Scale version 11 (BIS-11), Adult ADHD Self-Report Scale (ASRS), Wender-Utah Rating Scale (WURS) and demographic information form were applied to the participants and compared between the groups.
RESULTS: The mean ASRS attention score, ASRS hyperactivity score, ASRS total score, WURS total score, BIS total score of the type 2 DM group were significantly higher than the control group. Moreover, the probability of ADHD was evaluated using the cut-off scores in the ASRS and WURS scales, and it was detected in significantly more people in the type 2 DM group.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Our study revealed that attention deficit, hyperactivity, and impulsivity symptoms are more common in type 2 DM patients than controls. Evaluation of these symptoms may be beneficial in the self-management of diabetes and in improving glycemic control.

Tip 2 diyabet tanılı hastalarda dikkat eksikliği, hiperaktivite ve dürtüsellik semptomlarının değerlendirilmesi

GİRİŞ ve AMAÇ: Kronik, metabolik bir hastalık olan tip 2 Diyabetes Mellitus (DM), küresel bir sağlık sorunudur. Yetersiz diyabet öz yönetimi ve glisemik kontrol birçok ikincil hastalığa sebep olabilir. Dikkatsizlik, motor hiperaktivite ve dürtüsellik ile karakterize Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB) ve tip 2 DM arasındaki ilişki hakkında yeterince çalışma yoktur. Çalışmamızda tip 2 DM hastalarında ve sağlıklı kontrollerde erişkin ve çocukluk çağındaki DEHB belirti ve bulguları ile dürtüselliği karşılaştırmayı amaçladık.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Araştırmamız bir olgu-kontrol çalışması olup veriler gönüllü katılım esasına göre toplandı. Çalışma Tip 2 diyabet ve sağlıklı kontrol grubunda 100 kişi olmak üzere toplam 200 katılımcı ile gerçekleştirildi. Çalışmaya alınan katılımcılara Erişkin Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu Öz Bildirim Ölçeği (EDHÖ), Wender-Utah Derecelendirme Ölçeği (WUDÖ), Barratt Dürtüsellik Ölçeği 11. versiyon (BIS-11), demografik bilgi formu uygulandı ve gruplar arasında karşılaştırıldı.
BULGULAR: Tip 2 DM grubunun ortalama EDHÖ dikkat puanı, EDHÖ hiperaktivite puanı, EDHÖ toplam puanı, WUDÖ toplam puanı, BDÖ toplam puanı, kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksek bulundu. Ayrıca EDHÖ, WUDÖ ölçeklerinde kesme puanlar kullanılarak DEHB olasılığı değerlendirildi ve tip 2 DM grubunda anlamlı olarak daha fazla kişide tespit edildi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Çalışmamızda tip 2 DM hastalarında dikkat eksikliği, hiperaktivite ve dürtüsellik semptomları kontrollere göre daha fazla bulundu. Diyabetin öz yönetiminde ve glisemik kontrolün iyileştirilmesinde bu semptomların değerlendirilmesi faydalı olabilir.