GİRİŞ ve AMAÇ: Bell Nesne İlişkileri ve Gerçeği Değerlendirme Ölçeği, kişinin günlük yaşamında kurduğu ilişkilerin niteliğinin ve diğer kişiyle ilişki içindeyken kendini nasıl algıladığının değerlendirilmesi yoluyla nesne ilişkilerinin kalitesini ve gerçeği değerlendirme yetisini ölçmeyi amaçlayan bir özbildirim aracıdır. Bu çalışmanın amacı Bell Nesne İlişkileri ve Gerçeği Değerlendirme Ölçeği’nin Türkçe’ye uyarlamasını yapmaktır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışma, Hacettepe Üniversitesi’nde görev yapan personel ve eğitimini sürdüren toplam 424 katılımcı ile yürütülmüştür. Katılımcılara Bell Nesne İlişkileri ve Gerçeği Değerlendirme Ölçeği, Belirti Tarama Listesi (SCL-90-R) ve Yakın İlişkilerde Yaşantılar Envanteri-II (YİYE-II) uygulanmıştır.
BULGULAR: Yapılan içtutarlık analizleri ölçeğin Nesne İlişkileri alt boyutlarının Cronbach alfa değerinin.70 ile.80; Gerçeği Değerlendirme alt boyutlarının ise.54 ile.77 arasında değiştiğini ortaya koymuştur. Ölçüt geçerliği üzerine yapılan analizler ölçeğin alt boyutlarının SCL-90-R ve YİYE-II’nin alt boyutları ile pozitif yönde korelasyonlar gösterdiğine işaret etmiştir.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Elde edilen bulgular, Bell Nesne İlişkileri ve Gerçeği Değerlendirme Ölçeği Türkçe formunun ülkemizde yapılacak araştırmalarda kullanılabilir düzeyde geçerli ve güvenilir olduğunu göstermektedir.

Objectives: Despite the importance of object relations and reality testing concepts, the research is limited because of the absence of a standardized method of evaluation. The Bell Object Relations and Reality Testing provides an evaluation of individuals object relations quality and reality testing abilities through the quality of their daily relationships and perceptions about themselves within the relationship with others. The BORRTI is a self-report measurement consisted of 90 items that
participants responded as true of false. It has two main subscales, Object Relations and Reality Testing. The aim of this study is to investigate the validity and reliability of Bell Object Relations and Reality Testing Inventory in Turkish population. Method: The study group consisted of 424 participants from Hacettepe University staff members and students from different departments. Bell
Object Relations and Reality Testing Inventory, Symptom Checklist 90 and Experiences in Close Relationships- Revised were given to the participants. Results: The internal consistency analysis demonstrated that Cronbach alpha coefficients for the Object Relations subscale range between.70 and.80; and.54 and.77 for the Reality Testing subscale. The analysis conducted for the
criterion validity indicated that the subscales of BORRTI are positively correlated with SCL-90-R and ECRS-R. Conclusion: According to the present study the Turkish version of Bell Object Relations and Reality Testing Inventory showed to be a valid and reliable measurement for future studies.

Özgül fobilerde bireyler fobik nesne veya durum ile karşılaştıklarında, o duruma özgü yüksek düzeyde uygunsuz kaygı ve korku durumu yaşarlar. Özgül fobilerin oluşma zemininde travma şartı bulunmamakla birlikte zeminde travmatik yaşantı saptanırsa EDMR, diğer tedavi yöntemlerine alternatif olarak iyi bir seçenek gibi görünmektedir. Zeminde travmatik bir yaşantı olmasa dahi fobik nesne veya durum ile karşılaşma ayrıca bir travma gibi ele alınabilir ve EMDR yöntemi alternatif bir seçenek olarak akılda bulundurulabilir.
Bu yazıda otobüsle yolculuk fobisi (Hodophobia-Ochophobia) bulunan bir vakanın EMDR yöntemi ile tedavisini anlatmayı amaçladık. Olgumuzda, fobi protokolü ile başlanan ancak altta yatan travmatik anıların ortaya çıkarılması ile travma protokolüne geçilen toplam 4 seans EDMR uygulaması anlatılmaktadır. Sonuç olarak EMDR özgül fobi durumlarında diğer tedavi yöntemlerine alternatif olarak kullanılabilir.

Objectives. Individuals with specific phobia when face with phobic object or situation, have inconvenient excessive fear and anxiety reaction. No need to be a traumatic history on specific phobias background but if there is at least one than eye movement desensitization and reprocessing can be a good alternative method for specific phobia. If there is no traumatic background on specific
phobia, confront with phobic subject or situation can create a traumatic history. Method. In this article, we aim that to explain treatment with eye movement desensitization and reprocessing of a case who has a phobia in traveling with bus (Hodophobia-Ochophobia). Results. Eye movement desensitization and reprocessing can be an alternative method for treatment of specific phobias
to the other treatment methods.

Yas tutma süreci, herhangi bir kayıp ya da değişikliğe psikolojik olarak yanıt verme sürecidir. Travmatik yas ise sevilen bir kişinin ani ve şiddet içeren bir şekilde ölümü sonucunda bu kaybı yaşayan kişilerde ortaya çıkan belirti ve tepkilerdir. Travmatik yas doğal yas sürecini, kaybın beklenmedik ve dehşet uyandırıcı olması ile etkiler. Buradaki travmatik etki bedensel ve ruhsal hastalıkların oluşması için bir risktir. Bu çalışmada 27 Ağustos 2010 tarihinde Rize ili Gündoğdu beldesinde yaşanan ve 12 kişinin yaşamını kaybettiği heyelan sonrası yakınlarını kaybeden, travmatik yas belirtileri ile başvuran, aynı aileden olan 3 olgu literatür bilgileri eşliğinde sunulmuştur.

Mourning process is responding as a psychological process to any loss or change. Traumatic grief is symtoms and reactions, which occur in people who lost a lovedone's sudden and as a result of violent death. Traumatic grief effects the natural grief process with the sudden and terrificloss. This traumatic impact is a risk for the occurrence of physical and psychiatric disorders. In this study, on 27 August 2010, which 12 people died in the town of Rize Gündogdu after the landslide, the 3
cases who admitted with symptoms of traumatic grief that lost relatives in the same family, with a review of the literature is presented.

Klozapin, direncli şizofrenide etkinliği gösterilmiş ve kullanımı onaylanmış bir atipik antipsikotiktir. Tedaviye dirençli bipolar bozuklukta da denenmiş ve olumlu sonuçlar alınmıştır. Fakat hayatı tehdit eden yan etkileri nedeniyle kullanımı kısıtlı kalmıştır. Bu yazıda; bipolar bozukluk tanısıyla takip edilen, tedaviye direnç nedeniyle farmakoterapisine klozapin eklenen ve sonrasında kas güçsüzlüğü gelişen bir vakanın sunulması amaçlanmıştır. 30 yıldır bipolar bozukluk tanısıyla tedavi görmekte olan 47 yaşındaki kadın hasta uzun dönem lityum, valproik asit ve antipsikotik kombinasyon tedavisi ile izlenmiş, ilaçları düzenli kullandığı dönemlerde de ataklarının olması nedeniyle tedaviye dirençli olarak değerlendirilerek tedavisine klozapin eklenmiştir, Halsizlik ve kas güçsüzlüğü şikayetleri başladığında, hasta yaklaşık 1,5 yıldır klozapin kullanmaktaydı. Nörolojiye danışılan ve elektomyografisi sonucunda ‘mikst tip nöropati’ saptanan hastanın şikayetleri, klozapin kesilmesini takip eden 1 ay içerisinde azalmış, 2 ay sonra tamamen geçmiştir. Sonuç olarak, klozapinin hayatı tehdit eden yan etkileri yanında yaşam kalitesini bozan, kişinin işlevselliğini azaltan yan etkilerinin de olabileceği göz önünde bulundurulmalıdır.

Clozapine is an atypical antipsychotic drug which is effective and mainly used for treatment-refractory schizophrenia. It is also used for treatment-refractory bipolar disorder and found to be effective. But because of its life threatening side effects, it is underutilized. We report a case of a patient with treatment-refractory bipolar disorder who had muscle weakness after the addition of
clozapine to her treatment. A 47 year old woman with bipolar disorder treated with the combination of lithium, valproic acid and antipsychotic drugs for a long time. She had several manic or depressive episodes despite using her medicines regularly. Because of this, the case was considered as treatment-refractory bipolar disorder and clozapine was added to her treatment. She was using clozapine for 1.5 years when her symptoms of tiredness and muscle weakness started. She could not climb up the stairs. She was consulted to a neurology specialist and electromyographic examination was reported as 'mixed neuropathy'. First, lithium treatment was stopped after neurology consultation. As the symptoms of the patient did not improve, her treatment was revised and in the light of literature data it was decided to discontinue the clozapine treatment. After the clozapine treatment was stopped, the severity of her symptoms decreased in a month and she was symptom-free after 2 months. In conclusion, it should be considered that clozapine has some side effects which cause functional deficits and decreases the quality of life besides its life-threatening side effects.