Psychiatric co-morbidity and attachment styles in obese adults: A comparative study with healthy volunteers

INTRODUCTION: Psychiatric co-morbidity and attachment issues are prevalent in obese patients. A possible relationship between insecure attachment styles and eating disorder risk has been proposed. The aim of this study is to determine the psychiatric co-morbidity, attachment styles and related risk factors in obese patients.
METHODS: Obese patients with body mass index of 30 kg/m2 or higher and non-obese controls matched for age, sex and education were included with a total sample of 173 participants. Diagnostic assessment using Structured Clinical Interview for DSM-IV Axis I Disorders and the Adult Attachment Scale, Hamilton Depression, and Hamilton Anxiety scales were carried out. Attachment styles were classified as anxious/ambivalent, avoidant and secure. The anxious/ambivalant and avoidant groups were combined and compared with the secure group.
RESULTS: Fifty three (40.8%) obese patients had psychiatric disorders including major depression (n=44; 33.8%). Anxiety was found to be a risk factor with obesity and BMI in both patients with or without any psychiatric co-morbidity. Psychiatric co-morbidity was significantly higher in obese patients (40.8%) than controls (18.6%). 55.4% of the participants had insecure attachment styles, it was significantly higher in obese patients. Insecure attachment styles were higher with psychiatric co-morbidity.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Psychiatric co-morbidity and insecure attachment styles were prevalent in obese patients, and the symptom of anxiety was found to be a predictor of obesity and body mass index. Psychiatric examinations including attachment styles and anxiety will help to advance better treatment strategies for obese patients.

Yetişkin obez bireylerde psikiyatrik ek tanı ve bağlanma stilleri: Sağlıklı gönüllülerle karşılaştırmalı bir çalışma (eng)

GİRİŞ ve AMAÇ: Obez hastalarda psikiyatrik ek tanı ve bağlanma sorunları yaygındır. Güvensiz bağlanma stilleri ile yeme bozukluğu arasında bağlantı olduğu ileri sürülmektedir. Bu çalışmanın amacı, obez bireylerdeki psikiyatrik ek tanı, bağlanma stilleri ve ilişkili risk faktörlerini belirlemektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Beden kitle indeksi 30 kg/m2 ve üstü olan obez bireyler ile; yaş, cinsiyet ve eğitim açısından eşleştirilmiş obez olmayan kontrollerden oluşan 173 olgu çalışmaya alındı. Bu olgulara, DSM-IV Eksen I Bozuklukları için Yapılandırılmış Klinik Görüşme, Erişkin Bağlanma Biçimi Ölçeği, Hamilton Depresyon ve Hamilton Anksiyete Derecelendirme Ölçekleri uygulandı. Bağlanma stilleri; anksiyöz/ambivalan, kaçıngan ve güvenli olarak sınıflandırıldı. Anksiyöz/ambivalan ve kaçıngan gruplar birleştirilerek güvenli bağlanma grubu ile karşılaştırıldı.
BULGULAR: Obez bireylerin %40.8’inde (n=53), başta major depresyon (n=44, %33.8) olmak üzere psikiyatrik ek tanı mevcuttu. Obez hastalarda psikiyatrik ek tanı (%40.8), sağlıklı kontrollerden (%18.6) anlamlı olarak daha fazlaydı. Psikiyatrik ektanısı olan veya olmayan bireylerde anksiyete, obezite ve beden kitle indeksi açısından bir riski faktörü olarak bulundu. Olguların %55.4’ünde güvenli olmayan bağlanma vardı ve bu, obez hastalarda anlamlı olarak daha sıktı. Psikiyatrik ek tanı varlığında güvensiz bağlanma stili daha yaygın görüldü.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Obez hastalarda psikiyatrik ek tanı ve güvensiz bağlanma stilleri yaygındı ve anksiyete, obezite ve beden kitle indeksi açısından bir öngörücü faktör olarak saptandı. Obez hastalarda, bağlanma stilleri ve anksiyeteyi de içeren psikiyatrik değerlendirmeler, bu olgular için daha iyi tedavi stratejileri geliştirilmesinde yardımcı olacaktır.